De betekenis van de Farmacopee

Slotconclusie Voor de farmacie als geheel blijft de Farmacopee een wettelijke trendsetter voor de controle op de geneesmiddelen en ze is als zodanig van belang voor de apotheker, waar ook werkzaam. Ze is echter in toenemende mate ook van betekenis voor alien, die betrokken zijn bij de synthese van geneesmiddelen, de industriële bereiding van geneesmiddeltoedieningsvormen en bij de controle, zowel de in-process controle als de controle van het eindprodukt: farmaceuten (waaronder apothekers), analytici, farmacochemici, farmacologen, microbiologen, technologen. Zij zullen ook in de toekomst rekening hebben te houden met de eisen in de Farmacopee gesteld.Mogen vele universitair gevormde deskundigen, waaronder in de eerste plaats de farmaceuten, maar ook academici uit andere disciplines die bij het ontwikkelen, de bereiding en de controle van geneesmiddelen zijn betrokken, zich inzetten om mede te helpen de Farmacopee op de hoogte van haar tijd te brengen en te houden, en moge de regering daarvoor de middelen verschaffen in het belang van de volksgezondheid in het algemeen en van de kwaliteit van de geneesmiddelvoorziening in het bijzonder.

---

---

Voordracht gehouden ter gelegenheid van het emeritaat van Prof. Dr. T.Huizinga op 15 September 1981.     

De goudsbloem (Calendula officinalis L.) als geneeskruid in verleden en heden

Samenvatting Een aantal aspecten van de goudsbloem (Calendula officinalis L.) als geneeskruid wordt belicht. Eerst worden enige botanische kenmerken en vervolgens enige gegevens betreffende de cultuur van de plant vermeld. Het gebruik als geneeskruid in het verleden en andere historische facetten, zoals de naamgeving, worden daarna beschreven. Tenslotte wordt een overzicht gegeven van de inhoudstoffen die uit de plant —meestal uit de bloemen ervan —zijn ge?soleerd, van hun eventuele werking en voorts van farmacologisch onderzoek met extracten van de plant of van delen ervan. De conclusie lijkt gewettigd dat sommige —ook reeds in het verleden —aan de plant toegeschreven effecten kunnen berusten op de aanwezigheid van bepaalde inhoudstoffen.

---

The marigold (Calendula officinalis L.) as medicinal herb in past and present

Aspects of the marigold(Calendula officinalis L.) as a medicinal herb are discussed. Botanical characteristics and data on the cultivation of the plant are presented. Subsequently the use of the herb as a medicinal plant in the past and some historical points such as nomenclature are described. Finally, a review is given of compounds isolated from the herb — mostly from the flowers — and of their effects. Pharmacological research with extracts from the total herb or parts thereof is also reviewed. On account of this the conclusion may be drawn that certain components of the herb are responsible for some of the effects attributed to the herb; in some cases since centuries ago.

---

---

Voordracht, gehouden op het congres van de Nederlandse Vereniging voor Geneeskruidenonderzoek te Steyl, 7–9 juni 1979.     

Postco?tale anticonceptie

Conclusie Op grond van de literatuurgegevens kan gesteld worden dat postcoïtaal toegediende middelen ter voorkoming van zwangerschap vermoedelijk van waarde zijn, vooral omdat de methode bij apen doeltreffend is gebleken. De doeltreffendheid ervan bij de mens is echter allerminst bewezen. Daar staat tegenover dat het onderzoek vanYuzpe doet vermoeden dat door een nog minder ingrijpende medicatie dan hij voorstelt, geringe veranderingen in het endometrium kunnen worden teweeggebracht, die echter voldoende kunnen zijn om de subtiele blastokyste-endometrium-interactie bij de implantatie te verstoren. Meer fundamenteel onderzoek op dit niveau, zoals onlangs — weliswaar nog op zeer beperkte schaal — verricht doorVan Santen enHaspels (1980) verdient veruit de voorkeur boven onderzoek zoals beschreven in de bovenvermelde publikaties die alle zoals gezegd weinig vaste grond bieden.

---

---

Dit artikel wordt gelijktijdig geplaatst in hetNederlands Tijdschrift voor Geneeskunde.     

Conservering van cosmetica en contactlensvloeistoffen

Conclusie De verscheidenheid aan conserveermiddelen die in cosmetica worden toegepast, is zeer groot. Het is wenselijk het gebruik van deze verbindingen zo beperkt mogelijk te houden in verband met ongewenste bijwerkingen voor de gebruikers. Een effectieve conservering van produkten, waarin micro-organismen goed kunnen groeien, is echter noodzakelijk. Deskundige microbiologische begeleiding bij de ontwikkeling en fabricage van cosmetische produkten is dan ook essentieel.

---

---

Voordracht gehouden tijdens het symposium Conserveermiddelen op 13 november 1980 te Rotterdam.

---

Dit artikel wordt gelijktijdig geplaatst in De Waren Chemicus.     

Vergelijkend onderzoek van isolatiemethoden voor vluchtige oli?n (Comparative study of isolation procedures for essential oils)

Conclusie De aan de oppervlakte aanwezige oliën van lipbloemigen kunnen goed worden gewonnen met behulp van destillatie, gezien het feit dat de tijdrovende diffusie is uitgeschakeld. Is echter diffusie de doorslaggevende factor voor het verkrijgen van oliën (zoals het geval is bij zaden van schermbloemigen en bladmateriaal van coniferen) dan geniet extractie met vluchtige oplosmiddelen de voorkeur. Deze methode omzeilt het verschil in destillatiesnelheid van verbindingen (op grond van oplosbaarheid) en voorkomt omzettingen als gevolg van de zuurgraad van het destillatiewater, terwijl ook kristallisatie van verbindingen in de koeler geen rol speelt.In het algemeen kan worden gesteld dat extractie te verkiezen is boven destillatie omdat extractie een betrouwbaarder beeld geeft van de samenstelling van vluchtige oliën zoals oorspronkelijk aanwezig in plantenmateriaal.

---

---

Autoreferaat naar het gelijknamige proefschrift, Leiden, 26 juni 1980. Promotor: Prof. Dr. A.Baerheim Svendsen, referenten: Prof. Dr. K.-H.Kubeczka (Würzburg) en Prof. Dr. Th.M.Malingré (Groningen).     

Fotochemische en fotobiologische activiteit van enige 1,4-benzodiazepinen

Conclusie Het gebruikte micro-organisme blijkt bijzonder geschikt te zijn om de relatie structuur-fotobiologische activiteit te bestuderen. Bij het voorspellen van een eventueel risico bij therapeutisch gebruik, zal men zich bewust moeten zijn van het feit dat de experimentele resultaten verkregen zijn met een micro-organisme. Vanwege het grote verschil in celstructuur is een directe extrapolatie naar de mens dan ook niet mogelijk. Gelet op het feit dat chloordiazepoxide zowel bij de muis als bij therapeutisch gebruik bij de mens fototoxiciteit kan veroorzaken, zou een indicatie kunnen zijn dat zich hier een vergelijkbaar type van fotobiologische activiteit voordoet als in het bovengenoemde micro-organisme.

---

---

Autoreferaat van het gelijknamige proefschrift, Leiden, 17 September 1980. Promotor: Prof. Dr.H.J. de Jong (oorspronkelijke promotor Prof. Dr.K.W. Gerritsma).     

Hormonen en de ontwikkeling van psychofarmaca in de toekomst

Samenvatting Neuropeptiden zijn peptiden die worden gevormd uit hormonen die in de hypofyse en de hersenen voorkomen en die zijn gekarakteriseerd door hun invloed op hersenfuncties. Voorbeelden van voorlopermoleculen voor neuropeptiden zijnacth, msh, vasopressine, oxytocine en-endorfine. Onderzoek naar de invloed van neuropeptiden op het centraal zenuwstelsel suggereert dat psychopathologische stoornissen, stoornissen in intellectuele functies en verslaving, mede het gevolg kunnen zijn van neuropeptidedeficiënties.

---

Neuropeptides are peptides generated from hormones present in pituitary and brain which are characterised by their influence on brain function. Examples of precursor molecules for neuropeptides areacth, msh, vasopressin, oxytocin and-endorphin. Studies on the influence of neuropeptides on the central nervous system suggest that neuropeptide deficiencies may be aetiological factors in psychopathological disturbances, cognitive dysfunctions and addiction.

---

---

Voordracht gehouden op de Wetenschappelijke Dag van hetknmp-congres, Zwolle, 10 Oktober 1979. Thema: Het geneesmiddel in het jaar 2000.     

Het farmacologisch profiel van de neuroleptica

A survey comparing the animal pharmacology of neuroleptics is given. The tests discussed and mutually assessed are for the rat: antagonism of the effects induced by apomorphine, amphetamine, tryptamine, norepinephrine, substance 48/80 and eserine; inhibition of conditioned reactions and intracranial self-stimulation; induction of catalepsy and palpebral ptosis, delaying of oestrus and the acute toxicity. In the dog the tests performed are the antagonism of the emetic effect of apomorphine and the inhibition of conditioned reactions.Taken as a whole the results are indicative of the clinical profile to be expected for a particular neuroleptic. This profile relates to the therapeutic possibilities, as well as wanted and unwanted secondary reactions and side effects, dosage and duration of action.Samenvatting Een vergelijkend dierfarmacologisch overzicht van de neuroleptica wordt gegeven. Verschillende onderzoekingen bij de rat en de hond worden besproken en onderling geëvalueerd. Het geheel geeft een indicatie van het te verwachten klinisch profiel van een neurolepticum, zowel wat betreft de therapeutische mogelijkheden als de bijkomende gewenste en ongewenste neveneffecten en bijwerkingen, dosering en werkingsduur.

---

---

Gebaseerd op een lezing gehouden op het Simposio International Sobre Esquizofrenia in Buenos Aires, 19 november 1979.     

Natuurstoffen als genot- en geneesmiddelen

Samenvatting Eerst wordt een kort overzicht gegeven van het plantenrijk; de belangrijkste bron van natuurstoffen. Aan de hand van een aantal voorbeelden, zoals vis- en pijlvergiften voor het verkrijgen van voedsel, kauwhoutjes voor de mondhygi?ne en genotmiddelen zoals de kava en de vliegenzwam, wordt het belang van natuurstoffen voor de kwaliteit van het leven beschreven. Een model voor het verband tussen voeding, genot- en geneesmiddelen wordt gepresenteerd. Tot slot wordt het belang van etnofarmaceutisch onderzoek onderstreept en wordt een bibliografie voor dergelijk interdisciplinair onderzoek gegeven.

---

Natural compounds and the quality of life

This paper presents in the first place a brief survey of the plant kingdom, which is the most important source of natural compounds. By some examples like fish- and arrow-poisons for obtaining food, chewingsticks for oral hygiene and stimulating narcotic plants like kava and the fly-ageric, the importance of natural compounds for the quality of life is demonstrated. A model for the relationship between food, drugs and stimulants and narcotic plants is given. Finally the importance of ethno-pharmaceutical research is stressed and a bibliography for this interdisciplinary field of science is given.

---

---

Voordracht gehouden op de Wetenschappelijke Dag van hetKnmp-congres, Leeuwarden, 10 oktober 1978. Thema: ‘Het geneesmiddel en de kwaliteit van het leven’.     

Actieve inhoudsstoffen der Amaryllidacee?nfamilie

Different aspects of the Amaryllidaceae family as medicinal plants are discussed. The botanical and chemical characteristics are presented as well as the use of these herbs as medicinal plants in the past. Subsequently, a review is given of the pharmacological effects of some compounds isolated from the Amaryllidaceae and of some crude extracts of these plants. The conclusion can be drawn that the alkaloids present in all the plants belonging to this family, are responsible for the toxic and for the therapeutically active effects attributed to the Amaryllidaceae.Samenvatting Een aantal aspecten van de Amaryllidaceae als familie van geneeskrachtige planten wordt belicht. Enkele botanische en chemische kenmerken worden gegeven, alsook het gebruik van deze planten in de volksgeneeskunde in het verleden. Vervolgens wordt een overzicht gegeven van de farmacologische effecten van enkele componenten geisoleerd uit deze Amaryllidaceae en van enkele ruwe extracten van planten uit deze familie. Als besluit kan worden gezegd dat de alkaloïden aanwezig in deze familie, verantwoordelijk zijn voor de toxische en de eventueel therapeutische activiteit die wordt toegeschreven aan deze familie.

---

---

Voordracht gehouden op het Congres van de Nederlandse Vereniging voor Geneeskruidenonderzoek, Egmond aan Zee, 5–7 juni 1980.     

Endorfinen en hun betekenis voor de psychopathologie

Samenvatting Endorfinen zijn endogene Stoffen die de werking van morfine nabootsen. De aanwezigheid van specifieke bindingsplaatsen voor morfine-achtige Stoffen (opiaatreceptoren) in de hersenen heeft bijgedragen tot de ontdekking van deze substanties. De tot nu toe ge?soleerde en gekarakteriseerde endorfinen zijn verwant aan het hypofysehormoonΒ-lipotropine. De hormonen van de hypofyse die, hoewel in kleinere hoeveelheden, ook in de hersenen aanwezig zijn, reguleren niet alleen de activiteit van perifeer gelegen endocriene organen, maar ook verschillende functies van het centrale zenuwstelsel. Voor hun invloed op hersenfuncties is echter niet het gehele molekuul nodig, wat voor hun klassieke endocriene werkzaamheid wel het geval is. Bepaalde brokstukken, neuropeptiden genaamd, blijken dezelfde effecten te bewerkstelligen als het moederhormoon. Deze neuropeptiden zijn vooral betrokken bij het aanleren en handhaven van nieuwe gedragspatronen. Vastgesteld is dat de endorfinen, behalve hun opiaatachtige werking, ook een belangrijke regulerende invloed uitoefenen op adaptief gedrag. Uit voortgezet onderzoek is gebleken dat de invloed op het gedrag van proefdieren van met name het peptide destyrosine-γ-endorfine (Dt γ e) in sommige opzichten vergelijkbaar is met dat van bekende neuroleptica. In een klinisch onderzoek bij schizofrene pati?nten werd een duidelijk antipsychotische werking vanDt γ e geconstateerd. Deze waarnemingen doen vermoeden dat de schizofrene psychose een gevolg is van een tekort aan het neuropeptideDtγe veroorzaakt door een ‘inborn error’ in het metabolisme van de endorfinen.

---

Endorphins and their importance for psychopathology

Endorphins are endogenous substances which mimic the action of morphine. The existence of specific binding sites for morphine-like drugs (opiate receptors) in the brain and in peripheral tissues led to the discovery of the endorphins. All hitherto isolated endorphins are structurally related to the pituitary hormoneΒ-lipotropin. Hormones of the pituitary gland which appear to be present in the brain albeit in much smaller quantities, are involved in brain functions. The influence of these hormones is localised in certain fragments, designated as neuropeptides, which themselves are devoid of the classical endocrine action of their, precursor molecules. In addition to their opiate-like activity, the endorphins appear to modulate adaptive behaviour. In particular the neuropeptide des-tyrosine-γ-endorphin (Dt γ e) produces effects on animal behaviour which are in some respects comparable to those of neuroleptic drugs. A clinical study with schizophrenic patients showed anti-psychotic activity ofDt γ e. These observations suggest that a decreased availability ofDt γ e due to an ‘inborn error’ in the metabolism of endorphins may be an aetiological factor in schizophrenic psychosis.

---

---

Dit artikel wordt gelijktijdig gepubliceerd in hetNed. Tijdschr. Geneesk.     

De bepaling van het farmacon-metaboliserend vermogen bij de mens

Conclusies De activiteit van het ‘mixed function oxidase’ systeem in de lever blijkt afhankelijk te zijn van een groot aantal factoren. Als gevolg daarvan kunnen de steady-state plasmaconcentraties die worden bereikt na toediening van een geneesmiddel in vaste dosering van persoon tot persoon zeer sterk uiteenlopen. Het is daarom gewenst dat de dosering, met name van farmaca met een geringe therapeutische breedte, wordt ge?ndividualiseerd. Vooralsnog zijn evenwel nog geen methoden beschikbaar waarmee het farmacon-metaboliserend vermogen van een individu in absolute zin kan worden vastgesteld. Daardoor is het alleen mogelijk de dosering te individualiseren door plasmaconcentraties van het desbetreffende geneesmiddel zelf te bepalen. De meest ideale methode om de dosering te individualiseren is wellicht die waarbij na een eenmalige dosering de halfwaardetijd van het desbetreffende geneesmiddel bij een bepaalde pati?nt wordt bepaald. Aannemend dat het verdelingsvolume redelijk constant is, kan dan met behulp van formule (1) de hoogte van de dosering alsmede het doseringsinterval worden berekend die nodig zijn om de gewenste steady-state plasmaconcentratie te bereiken. Overigens dienen dit soort gegevens met zorg te worden ge?nterpreteerd, omdat van sommige farmaca bekend is dat ze hun eigen omzetting versnellen, als gevolg waarvan de berekende steady-state plasmaconcentraties niet worden bereikt. Dit is onder andere het geval door carbamazepine en andere anti-epileptica (Rawlins e.a. 1975). Het verdient in het algemeen aanbeveling te controleren of de berekende steady-state plasmaconcentraties inderdaad worden bereikt.

---

---

Voordracht gehouden op de Farmacochemie-congresdag, Utrecht, 11 april 1978.     

Farmaceutische aspecten van dermatica

Conclusies De farmaceutische aspecten van dermatica zijn bij nadere beschouwing zo talrijk, dat het uitermate moeilijk is alle belangrijke zaken toe te lichten. Geprobeerd is een beperkt aantal zaken onder de aandacht te brengen, waardoor er mogelijk een beter inzicht is verkregen in de opbouw van diverse formuleringen. Men dient zich echter wel te realiseren dat vehicula, gebruikt ten behoeve van een farmaceutisch produkt, dikwijls verschillen met die van een cosmetisch evenbeeld. Bij het laatste is penetratie of protectie niet of nauwelijks vereist, alles is gericht op het cosmetisch effect. Toch is ook bij een farmaceutisch preparaat een dergelijk effect niet onbelangrijk, men moet het echter niet omkeren. Dit betekent dat men uiterst kritisch dient te staan ten opzichte van elke basis die wordt geïntroduceerd.Het lijkt erop dat deze soms worden gebracht onder het motto hoe duurder hoe beter. Een mooi recent voorbeeld is het Alphadrate^®, een corticosteroïdvrije basis met de prijs van een triamcinoloncrème. Het zal goed zijn indien bij introductie van nieuwe bases bekeken kan worden of deze wel zoveel voordelen bezitten boven de goedkopere gestandaardiseerdeFna-preparaten, dit mede gezien de economische ontwikkelingen. Zover wij de huidige situatie kunnen bekijken zijn de verschillen slechts marginaal (behalve de financiële) en daarom kan gesteld worden dat het gebruik van commercieel verkrijgbare bases op therapeutische gronden nauwelijks te rechtvaardigen is. Wij mogen ons in Nederland uitermate gelukkig prijzen dat er een redelijk aantal gestandaardiseerde voorschriften voorhanden is waaruit iedere dermatoloog of huisarts kan kiezen bij het voorschrijven van dermatica.

---

---

Voordracht gehouden op de Wetenschappelijke voorjaarsdagKnmp, Utrecht, 9 april 1981.     

Een klinisch-farmacokinetische vergelijking van orale en rectale toediening van thiazinamiummethylsulfaat

Samenvatting Met behulp van plasmaconcentratiemetingen werd de biologische beschikbaarheid bepaald na orale en rectale toediening van de quaternaire ammoniumverbinding thiazinamiummethylsulfaat aan CARA-pati?nten. Na orale toediening van een gecoate tablet Multergan forte^? (bevattende 300 mg van de werkzame stof, berekend als base) werd een biologische beschikbaarheid van 3,6±1,7% (S.D.) van de dosis gevonden gedurende de eerste 7 uren na toediening. Na extrapolatie werden hogere waarden gevonden. Het maximum in de plasmaconcentratie/tijd-curve werd na ongeveer 2,5 uur gevonden en bedroeg gemiddeld 73±27 ng/ml (S.D.) en resulteerde in de meeste gevallen in een aanzienlijke vermindering van de aanwezige bronchusobstructie. Na rectale toediening van 150 mg thiazinamiummethylsulfaat (berekend als base) in Witepsol H15 suppositoria werd een biologische beschikbaarheid van 5,8±3,2% (S.D.) van de dosis gevonden. De maximale plasmaconcentratie werd nu eerder bereikt namelijk na ongeveer 1 uur en bedroeg gemiddeld 103±89ng/ml (S.D.). Deze curve daalde sneller dan die na orale toediening. In het algemeen werden met deze toedieningswijze therapeutische plasmaconcentraties bereikt.

---

Oral arid rectal administration of thiazinamium methylsulphate

Bioavailability was determined by measuring plasma concentrations after oral and rectal administration of the quaternary ammonium compound thiazinamium methylsulphate to patients suffering from generalized obstructive lung disease. After oral application of a coated tablet of Multergan forte^? (containing 300 mg of the drug, expressed as base) a bioavailability of 3.6±1.7% (S.D.) of the dose was found during the first seven hours after administration. After extrapolation higher values were found. The maximum in the plasma concentration curve was found. after 2.5 hours and accounts for 73±27 ng/ml (S.D.) resulting in most cases in a considerable bronchodilating effect. After rectal administration of 150 mg of the drug (calculated. as the base) in Witepsol H15 suppositories a bioavailability of 5.8±3.2% (S.D.) of the dose was found. The maximum in the plasma concentration/time-curve was reached earlier,i.e. after approx. 1 hour and accounted for 103 ± 89 ng/ml (S.D.). This curve declined faster than after oral administration. In general, therapeutic plasma levels were reached by this route of administration.

---

---

Gebaseerd op het proefschrift ‘Thiazinamium methylsulphate, bioanalysis and pharmacokinetics’.     

Waterzuiveringsmethoden en de toepassing van omgekeerde osmose in de apotheek

For different purposes in the pharmacy we need a different quality of water. After having looked at the usual feed water (tap water) the different water purification methods,i.e. demineralisation, distillation and reverse osmosis are briefly reviewed. The microbiological and chemical quality of reverse osmosis water is discussed. The disinfection and inspection of the integrity of the reverse osmosis membrane is emphasised.Samenvatting De vraag komt aan de orde welke kwaliteit water voor de verschillende toepassingen in de apotheek nodig is. Na kort de aandacht te hebben gegeven aan het gebruikelijke voedingswater, namelijk het drinkwater, komen achter-eenvolgens aan de orde demineralisatie, destillatie en omgekeerde osmose als waterzuiveringsmethoden. De microbiologische en de chemische kwaliteit van met name omgekeerde-osmosewater komen ter sprake, alsmede de wijze waarop de desinfectie en de controle van de inte-griteit van de omgekeerde-osmosemembraan plaatsvindt.

---

---

Samengesteid uit voordrachten gehouden voor de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuisapothekers (12 februari 1977) en op het symposium Technologie van de waterbereiding voor farmaceutische doeleinden (15 april 1980).     

Gebruik en dosering van aminofyllinezetpillen

The necessity of an individual theophylline dosage regimen — which is independent of the route of administration — is discussed. In view of the large interpatient variability in clearance rate clinical assessment of the optimal dosage regimen is desirable, especially in acute situations. The applicability of aminophylline suppositories is also reviewed. From pharmacokinetic data it can be deduced that such suppositories are no appropriate dosage forms for acute pharmacotherapy and do not deserve a prominent place as far as chronic pharmacotherapy is concerned. As a consequence, the high frequency of prescribing aminophylline suppositories, as occurs now in The Netherlands, is questionable.Samenvatting Er wordt ingegaan op de noodzaak om theofylline, onafhankelijk van de toedieningsweg, individueel te doseren. Gezien de grote interindividuele variatie in klaringssnelheid is een klinische instelling, met name in acute situaties, wenselijk. Vervolgens wordt aandacht besteed aan de toepassingsmogelijkheden van aminofyllinezetpillen. Uit farmacokinetische gegevens valt af te leiden dat deze niet geschikt zijn voor acute farmacotherapie en geen vooraanstaande plaats verdienen wat chronische farmacotherapie aangaat. Bijgevolg dient er een vraagteken te worden geplaatst bij het grote verbruik van aminofyllinezetpillen in Nederland.

---

---

In hetNederlands Tijdschrift voor Geneeskunde verschijnt gelijktijdig een beknopte versie van dit artikel.     

Zijn combinaties van niet-narcotische analgetica rationeel?

Samenvatting Het dierexperimenteel onderzoek beschreven in dit proefschrift had tot doel de interacties tussen de bestanddelen van niet-narcotische analgeticacombinaties met betrekking tot hun maagbeschadigende, ontstekingsremmende, pijnstillende en koortsremmende werking op te helderen.Coffeïne versterkt de maagbeschadigende werking van acetylsalicyizuur en van de combinatie acetylsalicylzuur met fenacetine; paracetamol daarentegen verzwakt de maagbeschadigende werking van acetylsalicylzuur en van de combinatie acetylsalicylzuur met coffeïne. Mogelijke oorzaken van deze interacties worden besproken.De anti-inflammatoire, analgetische en antipyretische activiteiten van twee-en drievoudige combinaties van acetylsalicylzuur, paracetamol, fenacetine en coffeïne zijn tenminste gelijk aan die welke men op grond van additie kan verwachten.De conclusies uit het experimentele deel van dit proefschrift worden in relatie met de effectiviteit en toxiciteit van de niet-narcotische analgetica bij de mens geëvalueerd. Geconcludeerd wordt dat coffeïnebevattende combinaties met acetylsalicylzuur als irrationeel moeten worden beschouwd, terwijl toevoeging van fenacetine geen voordelen biedt. Open blijft de vraag of bij de mens net zoals bij de rat een gunstige interactie tussen acetylsalicylzuur en paracetamol wat betreff maagbeschadiging kan worden waargenomen.

---

Are non-narcotic analgesic drug mixtures rational?

The main purpose of the animal experiments described in this thesis was to elucidate the manner in which interactions between non-narcotic analgesics contribute to the gastric erosive activity of some of their combinations, and to evaluate these interactions in relation to the antiinflammatory, analgesic and antipyretic activities of the drugs concerned.Caffeine potentiates the erosive activity of acetylsalicylic acid and of the combination of acetylsalicylic acid with phenacetin; on the other hand, paracetamol antagonises the erosive activity of acetylsalicylic acid and of the combination of acetylsalicylic acid with caffeine. Possible mechanisms underlying these interactions are discussed.The anti-inflammatory, analgesic and antipyretic activities of dual and triple combinations of acetylsalicylic acid, paracetamol, phenacetin and caffeine at least equal addition of the activities of the individual component drugs.The observed interactions are evaluated in relation to the current status of compound analgesics in clinical medicine; it is concluded that mixtures containing acetylsalicylic acid and caffeine are to be regarded as irrational whereas addition of phenacetin does not appear to offer any advantages. Whether a beneficial interaction between acetylsalicylic acid and paracetamol such as demonstrated on gastric mucosal damage in rats occurs in man remains to be established.

---

---

Autoreferaat van het proefschrift Are non-narcotic analgesic drug mixtures rational? An evaluation of their pharmacological potency and gastric toxicity in rats. Utrecht, 30 januari 1980. (Promotor: Prof. Dr. J. Van Noordwijk.)     

Procesvoering bij stoomsterilisatie II

Samenvatting Het artikel behandelt de drie fasen verwarmen, sterilisatie en koelen van het sterilisatieproces uitgevoerd met behulp van een stoomsterilisator. Aangegeven wordt welke fouten kunnen optreden en op welke wijze men deze kan voorkomen. Daarnaast wordt beschreven hoe de werking van de sterilisator op betrouwbare wijze kan worden gecontroleerd.

---

Process of steam sterilisation II

This publication deals with the three phases of the sterilisation process, employing a steam steriliser: heating, sterilisation and cooling. Failures which are observed in practice will be discussed in detail and recommendations for prevention are given. A physical method for monitoring the operation of the steriliser is described.

     

Verwijdering van pyrogenen uit parenterale toedieningsvormen

Samenvatting Ter verwijdering van pyrogenen uit kleine hoeveelheden vloeistof bedoeld voor parenterale toediening (injecties, incidentele infusen) is gekeken naar vervanging van het losse asbest. Besproken wordt de apparatuur voor adsorptiefiltratie en ultrafiltratie; ultrafiltratie verdient ons inziens de voorkeur.

---

---

Naar een bijvakonderzoek aan de subfaculteit Farmacie, Rijksuniversiteit Utrecht.